مدیریت چرخه عمر محصول یا PLM¹ (پی ال ام) عبارت است از پروسه‌ی مدیریت کل چرخه‌ی حیات محصول از ایده، طراحی مهندسی و مهندسی ساخت تا تولید، ارائه‌ی محصول و ارائه خدمات پشتیبانی. یکی از وظایف PLM ادغام و ایجاد یکپارچگی بین افراد، اطلاعات، ابزارها و فرآیندهای سازمان جهت ایجاد یک زیرساخت مطلوب از اطلاعات محصول است.

 امروزه PLM به عنوان راهکاری جامع برای مدیریت فرآیند توسعه‌ی محصولات پیچیده، شبیه‌سازی فرآیند تولید و پلنت‌ها، آماده‌سازی جهت تولید، تولید و ارائه محصول، برنامه‌ریزی برای پشتیبانی محصول، جمع‌ آوری بازخوردها و ... جهت بهبود محصول و در نهایت برنامه‌ریزی مهندسی جهت اسقاط محصول در قالب ارائه محصول جدید استفاده می‌شود. PLM با ضبط بازخوردها در قالب نیازمندی‌های مشتریان منجر به بهبود محصول یا توسعه‌ی محصولات جدید خواهد شد. این راهکار بر پایه ایجاد زیرساخت اطلاعاتی مسنجم و یکپارچه از اطلاعات محصول و دسترسی آنی افراد به اطلاعات به روز استوار است. همچنین تعامل بین کاربران و ایجاد یکپارچگی بین کاربران، ابزارها و فرآیندها از دیگر نکات شاخص است. کاربران در قالب تیم‌های مختلف داخلی یا خارجی (تأمین کنندگان) قادرند در فرآیند توسعه‌ی محصول با یکدیگر در تعامل بوده و از اطلاعات به روز در تمامی مراحل توسعه بهره‌مند شوند.

 هم اکنون PLM به عنوان یکی از سیستم‌های چهارگانه‌ی زیرساخت اطلاعاتی شرکت‌های تولیدی به حساب می‌آید. همه‌ی شرکت‌ها نیازمند مدیریت اطلاعات و ارتباطات با: "مشتریان (CRM)²، تأمین کنندگان (SCM)³، منابع درون سازمانی (ERP)⁴ و برنامه‌ریزی و توسعه‌ی محصول (PLM)" هستند. در این میان، راهکار PLM غالباً در زمان توسعه‌ی محصول محوریت دارد. در این مرحله سایر راهکارها نظیر ERP راهگشا نخواهند بود. در واقع محوریت ERP در زمان تولید و ارائه‌ی محصول می‌باشد در حالی که PLM در زمان توسعه‌ی محصول محوریت دارد. به عبارت دیگر مدیریت مالکیت فیزیکی⁵ سازمان در حوزه ERP صورت می‌گیرد در حالی که وظیفه‌ی مدیریت مالکیت معنوی⁶ سازمان بر عهده راهکار PLM می‌باشد. در هر حال استفاده از PLM در کنار سایر راهکارهای اطلاعاتی سازمان سبب کاهش خطاهای مهندسی و بهبود در سایر فعالیت‌های سازمان نظیر تأمین یا برنامه‌ریزی برای بازاریابی در مراحل اولیه‌ی توسعه‌ی محصول خواهد شد.

امروزه تکنولوژی مهندسی محصولات تعیین کننده‌ی موفقیت آن‌ها در بازار است که این مسئله باید در زمان توسعه‌ی محصول مورد توجه قرار گیرد. باید به خاطر داشت که به جز PLM سایر راهکارها و زیرساخت‌های اطلاعاتی سازمان بر پایه‌ی وجود محصول فیزیکی استوار هستند، حال آنکه در زمانی که هنوز هیچ محصولی وجود ندارد سازمان نیازمند یک زیرساخت مدیریتی برای پیشبرد فرآیند طراحی و توسعه‌ی محصول است و آن چیزی نیست جز راهکار مدیریت چرخه عمر محصول. شکل زیر میزان اثر و اهمیت هر کدام از راهکارهای چهارگانه‌ی سازمانی را در مراحل مختلف عمر هر محصول نشان می‌دهد. همانطور که مشاهده می‌شود PLM در مرحله تحقیق و توسعه بیشترین اثر و اهمیت را داراست.

در نهایت PLM به معنای جستجو و پیاده‌سازی بهترین تکنولوژی‌ها و فرآیندهای نوآورانه به منظور انجام طراحی و تولید محصولات برای بازار با کمترین قیمت ممکن و با بالاترین بهره‌وری است. بعضاً از PLM به عنوان یک نرم‌افزار کامپیوتری نام برده می‌شود، اما باید به خاطر داشت که نرم‌افزار فقط یکی از ابزارهاست.

PLM فرآیندهای کاری⁷ را آسان و ساده می‌کند. درواقع فرآیندهای کاری شما همان فرآیندهای طراحی، تأمین و تولید محصولات هستند. این فعالیت‌ها همه روزه در سازمان شما در حال انجام هستند و PLM آن‌ها را بهینه خواهد کرد. بهبود فرآیندها نتیجه‌ی تفکر نوآورانه، استفاده از Best Practiceها و افزایش راندمان کار افراد در چرخه عمر محصول است.

1. Product Lifecycle Management

2. Customer Relationship Management

3. Supply Chain Management

4. Enterprise Resource Planning

5. Physical Property (PP)

6. Intellectual Property (IP)

7. Business Processes